Święto Miłosierdzia Bożego obchodzone jest w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, czyli II Niedzielę Wielkanocną, zwaną obecnie Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Wpisał je do kalendarza liturgicznego najpierw Franciszek kard. Macharski dla archidiecezji krakowskiej (1985), a potem niektórzy biskupi polscy w swoich diecezjach. Na prośbę Episkopatu Polski Ojciec Święty Jan Paweł II w 1995 roku wprowadził to święto dla wszystkich diecezji w Polsce. W dniu kanonizacji Siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 roku Papież ogłosił to święto dla całego Kościoła.
Inspiracją dla ustanowienia tego święta było pragnienie Jezusa, które przekazała Siostra Faustyna. Pan Jezus powiedział do niej: Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. (Dz. 699).
Dusze giną mimo mojej gorzkiej męki. Daję im ostatnią deskę ratunku, to Jest święto Miłosierdzia mojego. Jeżeli nie uwielbią miłosierdzia mojego, zginą na wieki (Dz.965).
Wielkość tego święta mierzy się miarą niezwykłych obietnic, jakie Pan Jezus z tym świętem związał.
Kto w dniu tym przystąpi do Źródła Życia - powiedział Chrystus - ten dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar (Dz.300).
W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego; (. . .) niech się nie lęka zbliżyć do mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat (Dz.699).
Aby skorzystać z tych wielkich darów, trzeba wypełnić warunki nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego (ufność w dobroć Boga i czynna miłość bliźniego) oraz być w stanie łaski uświęcającej (po spowiedzi świętej) i godnie przyjąć Komunię świętą.
Nie znajdzie żadna dusza usprawiedliwienia - wyjaśnił Jezus - dopóki nie zwróci się z ufnością do miłosierdzia mojego, i dlatego pierwsza niedziela po Wielkanocy ma być świętem Miłosierdzia, a kapłani mają w dniu tym mówić duszom o tym wielkim i niezgłębionym miłosierdziu moim (Dz.570).
Koronka do Miłosierdzia Bożego
(Koronkę odmawiać można na zwykłym różańcu)
Początek:
Ojcze nasz..., Zdrowaś Maryjo..., Wierzę w
Boga...
Na dużych paciorkach (1 raz): przed każdą
częścią - tak jak w różańcu:
Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew,
Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana
naszego Jezusa Chrystusa, na przebłaganie za
grzechy nasze i całego świata.
Na małych paciorkach (10 razy): po pięć części.
- tak jak w różańcu:
Dla Jego bolesnej męki miej miłosierdzie dla nas
i całego świata.
Na zakończenie (3 razy):
Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny
zmiłuj się nad nami i nad całym światem.
Litania do Bożego Miłosierdzia
(Litania pochodzi z Dzienniczka św. Siostry Faustyny)
Miłosierdzie Boże, wytryskujące z łona Ojca -
ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, największy przymiocie Boga -
ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, tajemnico niepojęta - ufamy
Tobie
Miłosierdzie Boże, źródło tryskające z Trójcy
Przenajświętszej - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, niezgłębione przez żaden
umysł ludzki ni anielski - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, z którego tryska wszelkie
życie i szczęście - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, ponad niebiosa - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, źródło cudów i dziwów - ufamy
Tobie
Miłosierdzie Boże, ogarniające wszechświat cały
- ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, zstępujące na świat w Osobie
Słowa Wcielonego - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, które wypłynęło z otwartej
rany Serca Jezusowego - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, zawarte w Sercu Jezusa dla
nas, a szczególnie dla grzeszników - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, niezgłębione w ustanowieniu
Hostii świętej - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, w ustanowieniu Kościoła
świętego - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, w sakramencie chrztu świętego
- ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, w usprawiedliwieniu nas przez
Jezusa Chrystusa - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, towarzyszące nam przez całe
życie - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, ogarniające nas szczególnie w
godzinie śmierci - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, darzące nas życiem
nieśmiertelnym - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, towarzyszące nam w każdym
momencie życia - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, chroniące nas od ognia
piekielnego - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, w nawróceniu grzeszników
zatwardziałych - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, zdziwienie dla aniołów,
niepojęte dla świętych - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, niezgłębione we wszystkich
tajemnicach Bożych - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, dźwigające nas z wszelkiej
nędzy - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, źródło naszego szczęścia i
wesela - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, w powołaniu nas z nicości do
bytu - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, ogarniające wszystkie dzieła
rąk Jego - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, korono wszystkich dzieł Boga
- ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, w którym wszyscy jesteśmy
zanurzeni - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, słodkie ukojenie dla serc
udręczonych - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, jedyna nadziejo dusz
zrozpaczonych - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, odpocznienie serc i pokoju
wśród trwogi - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, rozkoszy i zachwycie dusz
świętych - ufamy Tobie
Miłosierdzie Boże, budzące ufność wbrew nadziei
- ufamy Tobie
Baranku Boży, który okazałeś największe miłosierdzie w odkupieniu świata na krzyżu - przepuść nam Panie.
Baranku Boży, który się miłosiernie ofiarujesz za nas w każdej Mszy św. - wysłuchaj nas Panie
Baranku Boży, który z
nieprzebranego miłosierdzia gładzisz grzechy
nasze - zmiłuj się nad nami
K: Miłosierdzie Boże ponad wszystkie dzieła Jego
W: Przeto Miłosierdzie Pańskie na wieki
wychwalać będę.
Módlmy się: Boże, którego Miłosierdzie jest niezgłębione, a
skarby litości nieprzebrane, wejrzyj na nas
łaskawie i pomnóż w nas
ufność w Miłosierdzie Swoje, byśmy nigdy w
największych nawet trudnościach nie poddawali
się rozpaczy lecz zawsze ufnie zgadzali się z
Wolą Twoją, która jest samym Miłosierdziem.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Króla
Miłosierdzia, który z Tobą i Duchem Św. okazuje
nam Miłosierdzie na wieki wieków. Amen.