|
|
|
|
|
|
Jesteś tutaj: Strona główna Wspomnienie św. Faustyny Kowalskiej5 października Kościół wspomina św. Faustynę Kowalską, znaną na całym świecie Apostołkę Miłosierdzia Bożego, zaliczaną do grona wybitnych mistyków Kościoła. Jej postać nierozerwalnie łączy się kultem Bożego Miłosierdzia, sam bowiem Bóg wybrał ją jako swoje narzędzie do rozgłaszania Jego czci. Ustanowił ją swoim głosem. Helena Kowalska urodziła się 25 sierpnia 1905 roku we wsi Głogowiec jako trzecie spośród dziesięciorga dzieci w rodzinie Stanisława i Marianny Kowalskich. W dzieciństwie musiała
więc ciężko pracować. Do szkoły podstawowej
uczęszczała zaledwie przez 3 lata, by nauczyć
się jedynie czytać, pisać i nieco rachować. W 16 roku
życia opuściła dom rodzinny, by na służbie jako
pomoc domowa, zarobić na własne utrzymanie i
pomóc rodzicom. Od siódmego roku życia
odczuwała wezwanie do służby Bożej, ale rodzice
nie wyrażali zgody na jej wstąpienie do
klasztoru. Przynaglona jednak wizją cierpiącego
Chrystusa, w lipcu 1924 roku, bez wiedzy
rodziców, wyjechała do Warszawy, by szukać
miejsca w klasztorze. Przez rok pracowała
jeszcze jako pomoc domowa,
by zarobić na skromny posag. 1 sierpnia
1925 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki
Bożej Miłosierdzia. Postulat odbywała w Warszawie,
a nowicjat w Krakowie,
gdzie w czasie obłóczyn
zakonnych razem z habitem
otrzymała imię Maria Faustyna. W tym Zgromadzeniu przeżyła 13 lat przebywając w wielu domach, najdłużej w Krakowie, Warszawie, Płocku i Wilnie, pełniąc rozmaite obowiązki. Zawsze pozostawała w pełnym zjednoczeniu z Bogiem. Jej bogate życie wewnętrzne wspierane było poprzez wizje i objawienia. 22 lutego 1931 r. po
raz pierwszy ujrzała Pana Jezusa Miłosiernego.
Otrzymała wtedy polecenie namalowania takiego
obrazu, jak ukazana jej postać Zbawiciela, oraz
publicznego wystawienia go w kościele.
Dzięki usilnym
staraniom kierownika duchowego siostry Faustyny,
obraz po raz pierwszy został wystawiony w czasie
triduum poprzedzającego uroczystość zakończenia
Jubileuszu Odkupienia świata w dniach 26-28
kwietnia 1935 r. Został umieszczony wysoko w
oknie Ostrej Bramy i widać go było z daleka.
Uroczystość ta zbiegła się z pierwszą
niedzielą po Wielkanocy, tzw. niedzielą
przewodnią, która - jak twierdziła siostra
Faustyna - miała być przeżywana na polecenie
Chrystusa jako święto Miłosierdzia Bożego.
Siostra Faustyna chorowała na gruźlicę płuc i przewodu pokarmowego, dlatego ponad 8 miesięcy spędziła w szpitalu na Prądniku w Krakowie. Większe cierpienia od tych, które niosła gruźlica, znosiła jako dobrowolna ofiara za grzeszników i apostołka Bożego Miłosierdzia. Chrystus uczynił siostrę Faustynę odpowiedzialną za szerzenie kultu Jego Miłosierdzia. Polecił pisanie Dzienniczka poświęconego tej sprawie, odmawianie nowenny, koronki i innych modlitw do Bożego Miłosierdzia. Zasadniczym zadaniem
Siostry Faustyny było przekazanie Kościołowi i
światu orędzia Miłosierdzia, które jest
przypomnieniem biblijnej prawdy o miłości
miłosiernej Boga do każdego człowieka, wezwaniem
do zawierzenia Mu swego życia i czynnej miłości
wobec bliźnich. Jezus nie tylko ukazał jej
głębię swego miłosierdzia, ale także przekazał
nowe formy kultu: obraz z podpisem
Jezu, ufam Tobie,
święto Miłosierdzia, Koronkę do Miłosierdzia
Bożego i modlitwę w
chwili Jego konania na krzyżu, zwaną Godziną
Miłosierdzia.
Z jej charyzmatu i
doświadczenia mistycznego zrodził się Apostolski
Ruch Bożego Miłosierdzia, który kontynuuje jej
misję, głosząc światu orędzie Miłosierdzia
poprzez świadectwo życia, czyny, słowa i modlitwę. 18 kwietnia 1993 roku Ojciec Święty Jan Paweł II wyniósł ją do chwały ołtarzy, a 30 kwietnia 2000 roku zaliczył do grona świętych Kościoła.
Grób i relikwie
św. Faustyny Kowalskiej znajdują się
w Sanktuarium Bożego
Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach.
Każdego dnia o 15.00,
Radio Niepokalanów z tego miejsca właśnie
transmituje koronkę do Bożego Miłosierdzia.
ModlitwaWszechmogący, wieczny Boże, Ty wybrałeś świętą Faustynę do głoszenia niezmierzonych bogactw Twojego miłosierdzia, † spraw, abyśmy za jej przykładem w pełni zaufali Twemu miłosierdziu * i wytrwale pełnili dzieła chrześcijańskiej miłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Źródło: hhttp://brewiarz.pl http://faustyna.pl
|
|
|