Jesteś tutaj:
Strona główna
WOLONTARIAT W SŁUŻBIE
MIŁOSIERDZIA
List
Pasterski Episkopatu Polski na Niedzielę
Miłosierdzia 2019 r.
Umiłowani w Panu
Siostry i Bracia!
Teksty biblijne, które
dziś, w Święto Miłosierdzia Bożego rozważamy,
prowadzą nas do spotkania z Chrystusem
Zmartwychwstałym, a także przybliżają nam
początki misji Kościoła, w którym wiodącą rolę
pełnią Apostołowie. Misja Kościoła jest
kontynuacją misji samego Jezusa. Wskazują na to
słowa, które usłyszeliśmy w Ewangelii: „Jak
Ojciec Mnie posłał, tak Ja was posyłam” (J
20,21). Apostołowie, w mocy otrzymanego Ducha
Świętego, głoszą Słowo Boże, odpuszczają
grzechy, wyrzucają złe duchy, niosą pomoc
chorym.
Przedstawione w
dzisiejszych czytaniach działania Kościoła można
– kierując się słowami Papieża Benedykta XVI –
sprowadzić do trzech zadań. Są nimi: głoszenie
Słowa Bożego, sprawowanie sakramentów i posługa
miłości. Zadania te, jak pisał Papież, „są
ściśle ze sobą związane i nie mogą być od siebie
oddzielone”. Ponadto dodał: „Caritas nie jest
dla Kościoła rodzajem opieki społecznej, którą
można by powierzyć komu innemu, ale należy do
jego natury, jest niezbywalnym wyrazem jego
istoty” (Deus caritas est, 25). Kościół, mając
to na uwadze, od początku prowadzi działalność
charytatywną, której celem jest niesienie pomocy
potrzebującym.
Szczególną rolę w
służbie miłosierdzia pełni wolontariat. Jest on
dobrowolną, świadomą oraz bezpłatną
działalnością na rzecz innych. Natomiast w
znaczeniu chrześcijańskim wolontariat to
dobrowolne świadczenie miłosierdzia bliźnim ze
względu na wiarę w Jezusa, który utożsamia się z
każdym, kto potrzebuje pomocy: „Wszystko,
cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci
moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt
25,40). Jeśli ktoś pomaga potrzebującemu, to
służy samemu Jezusowi. A Jezus zapewnia: „Jeśli
ktoś mi służy, uczci go mój Ojciec”
(J 12,26). Czyż może nas ktoś bardziej uczcić
niż Bóg?
Znamienną
cechą niesienia pomocy jest radość, która
towarzyszy zarówno temu, kto pomaga, jak i temu,
kto tej pomocy doświadcza. Źródłem tej radości
jest Bóg – „Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej
pociechy, Ten, który nas pociesza w każdym
naszym utrapieniu, byśmy sami mogli pocieszać
tych, co są w jakiejkolwiek udręce, pociechą,
której doznajemy od Boga” (2 Kor 1,3-4). Dzisiaj
z tą samą myślą św. Pawła Apostoła zwraca się do
wolontariuszy Ojciec Święty Franciszek, który
mówi: „Przez uśmiech każdego z was, uprzejmość,
gotowość posługi udowodniliście, że <<Więcej
szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu>> (Dz
20,35) [XXVIII ŚDM Rio de Janeiro 2013]. Ostatni
Synod Biskupów docenia fakt, że „wielu młodych
aktywnie uczestniczy w wolontariacie i znajduje
sposób na spotkanie z Panem w służbie. W ten
sposób poświęcenie się najbardziej potrzebującym
naprawdę staje się praktyką wiary, w której
uczymy się tej miłości (…), która jest w centrum
Ewangelii i która jest fundamentem całego życia
chrześcijańskiego” (Dokument końcowy Synodu
Biskupów o młodzieży, 137). A zatem wolontariat
to wiara, która wyraża się przez miłość, ale to
też miłość, która staje się wiarą.
Pragniemy, aby dzięki
bezinteresownemu zaangażowaniu w czyny
miłosierdzia, przemieniało się otoczenie każdego
człowieka – w parafii, w szkole, w miejscu pracy
i wypoczynku. Niech wszędzie znajdują się
dynamiczni liderzy dzieł miłosierdzia, którzy
jako osoby uczciwe, żyjące według
chrześcijańskich zasad i zdolne do gromadzenia
wokół siebie ludzi, pełnią posługę charytatywną
wraz z innymi (por. 1 Tm 3,2-7).
Warto zaznaczyć, że w
animowaniu działań społecznych nie wystarczy być
ambitnym i forsować własne pomysły, deprymując
cudze. Trzeba słuchać innych i ofiarować im swój
czas. Przez swoje zdolności organizacyjne oraz
przez zapał do działania udzielający się
pozostałym, niech liderzy nie ustają w pełnieniu
posługi. Poszukując chętnych do odpowiedzialnego
inicjowania dzieł charytatywnych zachęcamy, by w
tę rolę wdrażali się również ci, którzy chcą
czynić dobro i już odkrywają w sobie podobne
predyspozycje. Prosimy duszpasterzy,
przedstawicieli Parafialnych Rad
Duszpasterskich, a także członków ruchów
i stowarzyszeń w parafiach, nauczycieli i
wychowawców, samorządowców, a nawet pracodawców
o tworzenie przestrzeni do aktywności
charytatywnej i okazanie wsparcia powstałym
grupom. Zachęcamy, aby kapłani oraz
koordynatorzy wolontariatu wraz z Caritas w
diecezjach i parafiach uczestniczyli
w powoływaniu liderów wolontariatu oraz
zapewnili im podstawową formację.
Kościół w Polsce
podkreśla znaczenie zaangażowania wolontariuszy,
którzy – inspirowani przykładem Jezusa oraz
kierując się katolicką wiarą – podejmują wiele
działań, ukierunkowanych na bezinteresowną pomoc
innym ludziom. Wolontariat w Kościele przybiera
formę zorganizowanego i aktywnego uczestnictwa w
życiu parafialnym. Równolegle do tego zjawiska
rozwijają się liczne stowarzyszenia, fundacje i
ruchy, które prowadzą działalność charytatywną,
religijną, kulturową, oświatową czy sportową. W
kontekście posługi osobom najbiedniejszym,
bezdomnym, chorym i dotkniętym innymi
przeciwnościami życiowymi, na szczególną uwagę
zasługuje działalność wolontariuszy zrzeszonych
w Parafialnych Zespołach Caritas, Szkolnych
Kołach Caritas oraz Centrach Wolontariatu i w
grupach wspierających placówki charytatywne. To
oni dają świadectwo swojej wiary i miłości
poprzez prowadzone zbiórki żywności na rzecz
ubogich, odwiedziny chorych i niepełnosprawnych,
zbiórki pieniężne na rzecz poszkodowanych
wskutek zdarzeń losowych jak pożar czy powódź.
To oni wspierają podopiecznych hospicjów i domów
dziecka, troszczą się o osoby starsze i samotne.
Są obecni podczas dużych akcji ogólnopolskich,
ale również podczas lokalnych wydarzeń o
charakterze społecznym. Włączają się także
w programy wykraczające poza granice Polski.
Dziękujemy za każdy
gest miłosierdzia i zachęcamy nowych
wolontariuszy do realizacji miłosierdzia
w formie powszechnie znanej i wyczekiwanej przez
potrzebujących. Ponadto, odpowiadając na
wezwanie Papieża Franciszka, wolontariusze
działający w społecznościach lokalnych mogą w
duchu zintegrowanej ekologii podejmować kolejne
działania: wzywać do nawrócenia ekologicznego i
skromnego życia opartego na miłości, a nie na
konsumpcji; przeciwdziałać marnowaniu żywności i
przekazywać jej nadwyżki potrzebującym; promować
wiedzę o racjonalnym gospodarowaniu odpadami;
dbać o naturę i zabiegać o funkcjonowanie
zielonych przestrzeni; zachęcać do ograniczania
zużycia plastiku; szerzyć wiedzę o zmianach
klimatu i ich przyczynach; motywować polityków
do przeciwdziałania zmianom klimatu; promować
stosowanie odnawialnych źródeł energii;
prowadzić zbiórki odpadów trudnych do
recyklingu, np. zużytych świetlówek, telefonów
komórkowych; budować świadomość realnego
zagrożenia smogiem, np. przez stworzenie
lokalnych sieci pomiaru skażenia. Warto tutaj
docenić darczyńców oraz pracę ponad 20 tys.
wolontariuszy Caritas przy zbiórkach żywności
organizowanych kilka razy w roku z korzyścią dla
90 tysięcy podopiecznych. Ponadto Caritas Polska
zainicjowała angażowanie wolontariatu wokół
wydarzenia, jakim jest Niedziela św. Franciszka,
oraz zachęca do modlitwy o ochronę stworzenia
zmierzając do kształtowania postaw
odpowiedzialności za świat.
Dzisiaj, w Niedzielę
Miłosierdzia Bożego przypada też Święto
Patronalne Caritas. Jest to szczególna okazja,
aby podziękować Bogu za wszystkich, którzy na
różne sposoby pielęgnują i praktykują wyobraźnię
miłosierdzia, a zwłaszcza 100 tysiącom
wolontariuszy, którzy działają w Polsce. Na
przestrzeni lat stałe zaangażowanie wolontariatu
Caritas wpływa na sukces najbardziej
rozpoznawalnej w Polsce akcji Wigilijnego Dzieła
Pomocy Dzieciom. To nie tylko płomień 3 milionów
świec na stole wigilijnym, ale przede wszystkim
uwrażliwianie na potrzeby dzieci i realna pomoc
w świetlicach socjoterapeutycznych oraz podczas
zimowego i letniego wypoczynku. Łączący
pokolenia i skuteczny okazał się nowy program
Caritas w postaci karty „Na codzienne zakupy”, w
którym 5 tysięcy osób ubogich, samotnych
i niepełnosprawnych, poza pomocą finansową,
otrzymuje pomoc wolontariusza wspierającego
podczas zakupów i spotkań integrujących.
Działanie Caritas Polska doprowadziło do
przeprowadzenia największego społecznego
programu pomocy ofiarom wojny w Syrii pod nazwą
„Rodzina Rodzinie”. Jego rezultat to nie tylko
przekazanie wymiernej pomocy w postaci 40
milionów zł, ale również połączenie ok. 20
tysięcy darczyńców z Polski z 9 tysiącami rodzin
syryjskich. Dodatkowo przyniósł on wartość
dodaną w postaci zaangażowania wolontariuszy w
Syrii, którzy służą ludziom przez zorganizowany
system dystrybucji pomocy oraz centrum
nadzorujące Hope Center.
Z szacunkiem i
wdzięcznością pamiętamy o tysiącach osób, które
na stałe pracują w szeregach Caritas
Diecezjalnych. Ich pełna oddania praca,
wrażliwość serca powodują, że wolontariat jest
możliwy i skuteczny. Oni wytrwale wykonują swą
posługę w domach pomocy społecznej, świetlicach
dla dzieci, hospicjach, placówkach dla osób
niepełnosprawnych, pośród seniorów i wśród wielu
innych.
Siostry i Bracia, Bogu
niech będą dzięki za wasze wrażliwe serca, za
wasze pomocne dłonie, za wasze oczy, które widzą
potrzeby innych; za wasze uszy, które słyszą
prośby, nawet te niewypowiedziane. Niech
wstawiennictwo Maryi, Matki Miłosierdzia,
przymnaża światu apostołów miłosierdzia, aby w
całej rodzinie ludzkiej mogła urzeczywistniać
się braterska wspólnota dóbr.
Wszystkim Wam
udzielamy pasterskiego błogosławieństwa.
Podpisali: Pasterze
Kościoła w Polsce
obecni na 382.
Zebraniu Plenarnym KEP
w Warszawie, w dniu
14 marca 2019 r.
Za zgodność:
+ Artur G.
Miziński
Sekretarz
Generalny KEP
|
telefon: 76-833-36-01
76-833-29-08 (wikariusze)
e-mail:
parafia@mikolajglogow.pl
czynna:
wtorek i
czwartek: 9:30 - 11:00
16:00 - 17:00
sobota: 9:00 -
10:00
w
tygodniu w ciągu roku:
7:00, 9:00 i 18:00
-
w okresie wakacji letnich
7:00 i 18:00
w
niedzielę i Święta:
6:30, 8:00, 9:30, 11:00 (z
udziałem
dzieci), 12:30, 16:00 (od
września
do końca maja) i 18:00
-
w okresie wakacji letnich
6:30, 8:00, 9:30, 11:00, 12:30,
18:00
20:00 (od czerwca do końca
sierpnia)
W każdą niedzielę podczas
Mszy św.
W tygodniu przed Mszą św.
oraz
podczas Nabożeństw.
Odpust Parafialny:
6 grudnia - Uroczystość
św. Mikołaja
|