|
|
|
|
Jesteś tutaj: Strona główna / SAKRAMENTY / Kapłaństwo Sakrament Kapłaństwa
"Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo" (Łk 10,2)
Kapłaństwo jest sakramentem, który daje władzę sprawowania świętych obowiązków związanych z kultem Bożym i zbawieniem dusz, który wyciska na duszy osoby przyjmującej ten sakrament charakter sługi Bożego. Sakrament Kapłaństwa został ustanowiony przez Chrystusa. Chrystus Pan, wybrawszy Sobie ze świata uczniów i Apostołów, dał im uprawnienia kapłańskie: „Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam” (Jan 20, 21), władzę nauczania i udzielania Chrztu świętego: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu” (Mat. 28, 19), władzę sprawowania Ofiary św.: „To czyńcie na Moją pamiątkę” (Łuk. 22, 19) i moc odpuszczania grzechów: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (Jan 20, 23). Apostołowie zaś – zgodnie z wolą Pana Jezusa – otrzymane od Niego łaski i uprawnienia przekazali swym następcom w chwili, kiedy im udzielali Sakramentu Kapłaństwa. Kto może przyjąć sakrament święceń? Kodeks Prawa Kanonicznego podaje następujące kryteria: 1. Przyjęty sakrament chrztu świętego, bierzmowania, 2. Nienaganna wiara i poprawne obyczaje, 3. Dobrowolne przyjęcie celibatu i ślubu posłuszeństwa, 4. Ukończone studia filozoficzno-teologiczne, 5. Ukończony wiek kolejno: 23 lata do święceń diakonatu, 25 lat do święceń prezbiteratu, oraz 35 lat do święceń episkopatu (por. KKK 1577-1580). Szafarzem sakramentu święceń jest zawsze biskup. Głównym momentem tego sakramentu jest nałożenie rąk przez udzielającego i wypowiedziana modlitwa święceń. Są także obrzędy uzupełniające, które dotyczą już konkretnego stopnia sakramentu święceń. Owoce Sakramentu Kapłaństwa: - udziela władzy do ważnego, a łaski do godnego wykonywania powinności kapłańskich; - wyciska niezatarte znamię kapłana Chrystusowego; - pomnaża łaskę uświęcającą. Kapłaństwo jest powołaniem, a powołanie jest łaską, która musi trafić na odpowiedni grunt, aby się przyjęła.
|
|
|