Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej

7 października obchodzimy liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Różańcowej. Jest to wyraz wdzięczności ze strony Kościoła dla Najświętszej Bożej Rodzicielki za opiekę nad nim za pośrednictwem modlitwy różańcowej.

Święto to zostało ustanowione i wprowadzone do kalendarza liturgicznego przez papieża Piusa V, aby upamiętnić zwycięstwo floty państw Świętej Ligi skupionej wokół Państwa Kościelnego, nad przeważającą flotą turecką pod Lepanto 7 października w 1571 roku.

Sułtan turecki Selim II pragnął podbić całą Europę i zaprowadzić tu wiarę muzułmańską. Ówczesny papież, św. Pius V, dominikanin, gorący czciciel Matki Bożej - usłyszawszy o zbliżającej się wojnie, ze łzami w oczach zaczął zanosić żarliwe modlitwy do Maryi, powierzając jej swą troskę podczas odmawiania różańca. Miał wówczas wizję: zobaczył wielkie floty przygotowujące się do starcia pod Lepanto oraz Maryję, która patrzyła na papieża spokojnym wzrokiem. Jak później udało się ustalić, w chwili gdy Święty papież Pius doznał owej wizji, wiatr nad Lepanto niespodziewanie zmienił się, zapewniając zwycięstwo wojskom Ligi. Bitwa została wygrana w zaledwie kilka godzin.

Odniesione zwycięstwo obroniło wówczas Europę przed inwazją Islamu.

Po bitwie pod Lepanto Wenecjanie zbudowali kaplicę Matce Bożej Różańcowej. Powiesili tam wota – pamiątki z bitwy. Umieścili napis: „Nie odwaga, nie broń, nie dowódcy, ale Maryja Różańcowa dała nam zwycięstwo”. Również Pius V zwycięstwo pod Lepanto przypisał wstawiennictwu Najświętszej Panny. By wyrazić wdzięczność, w rok po bitwie (1572) dzień 7 października uczynił świętem Matki Bożej Zwycięskiej. Święto to mogło być obchodzone w kościołach, przy których istniały bractwa różańcowe. Rok późnej, decyzją papieża Grzegorza XIII, zmieniono nazwę tego dnia liturgicznego na Święto Różańca.

Niespełna półtora wieku później, w 1716 r., wojska chrześcijańskie po raz kolejny odparły ofensywę turecką, tym razem zwyciężając pod Belgradem. Wówczas papież Klemens XI, w podzięce Maryi za odniesione zwycięstwo, rozszerzył obchodzenie święto na cały Kościół. Dopiero zaś w roku 1885 papież Leon XIII, podnosząc rangę święta, a przede wszystkim modlitwy różańcowej, zalecił by odmawiana była ona w kościołach codziennie przez cały miesiąc październik.

Współcześnie kult modlitwy różańcowej związany jest z kultem i objawieniami Najświętszej Maryi Panny z Lourdes oraz Matki Bożej Fatimskiej. Jednym z przesłań przekazanych w czasie objawień była prośba o nieustanną modlitwę różańcową.

Liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Różańcowej staje się okazją do odnowienia i pogłębienia modlitwy różańcowej. Z pewnością nie jest to łatwa modlitwa, zwłaszcza dla współczesnego człowieka, ciągle zabieganego i niespokojnego. Warto jednak pamiętać, że modlitwa różańcowa jest jedną z najskuteczniejszych modlitw, dzięki której nasi przodkowie wypraszali wiele niezwykłych łask przez wstawiennictwo Maryi. Miłość do Matki Bożej Różańcowej jest jednym z wyróżników prawdziwej, tradycyjnej, głębokiej katolickiej wiary.

Źródło: hhttp://brewiarz.pl