Jesteś tutaj: Strona główna

Wspomnienie św. Marcina z Tours

11 listopada w Kościele wspominamy św. Marcina  biskupa z Tours, "świętego niepodzielonego chrześcijaństwa", czczonego również przez Kościół ewangelicki, prawosławny i anglikański, założyciela pierwszych klasztorów w Kościele zachodnim, mnicha, w młodości żołnierza.

Św. Marcin urodził się ok. 317 r. w Panonii na terenie dzisiejszych Węgier, w rodzinie pogańskiej. Podobnie jak jego ojciec był żołnierzem. W roku 338 św. Marcin wraz ze swoim garnizonem został przeniesiony do Galii w okolice miasta Amiens. To tutaj miało miejsce znane zdarzenie z jego życia. Pewnego dnia zimą, podczas służby, półnagiemu żebrakowi proszącemu o jałmużnę u bram miasta Marcin oddał połowę swej opończy. Następnej nocy ukazał mu się Chrystus odziany w ten płaszcz i mówiący do aniołów: "To Marcin okrył mnie swoim płaszczem".

Pod wpływem tego wydarzenia Marcin przyjął chrzest i opuścił wojsko, uważając, że wojowanie kłóci się z zasadami wiary. Później przez dziesięć lat żył w pustelni na wyspie Gallimaria opodal Genui. Wkrótce zgromadził wokół siebie kilkudziesięciu pustelników, z którymi wspólnie założył najstarszy klasztor w Galii.

Po śmierci biskupa Tours kapłani i wierni - używając pewnego wybiegu - przywiedli Marcina do miasta, a potem błagali, by przyjął godność biskupią. 4 lipca 371 roku Marcin otrzymał święcenia kapłańskie i sakrę biskupią. Mimo zasiadania przez 26 lat na stolicy biskupiej  św. Marcin żył nader skromnie; "ciało swe trapił włosiennicą i postami".

Św. Marcin słynął z cnoty, ascetycznego życia a także z cudów. Stawał zawsze w obronie niewinnych i niesłusznie oskarżonych, wobec bliźnich zawsze okazywał wyrozumiałość i miłosierdzie. Dzięki jego świętości życia wiele osób podążyło za Chrystusem szczególnie wybierając drogę kapłaństwa.